تأملی بر استقلال واحدهای محلی از منظر آرای هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران

2 دانشیار گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاداسلامی واحد تهران جنوب, تهران، ایران

3 استادیار گروه حقوق عمومی دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد تهران جنوب، تهران، ایران

چکیده

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با صدور دادنامه‌های بسیار مهم پیرامون استقلال واحدهای محلی ضمن اینکه می‌تواند ملاک و الگوی مناسبی برای جهت‌گیری‌های قانونی و اجرایی آینده باشد، قادر است با محتوای علمی روند قانون‌گذاری و اجرا در این حوزه را کاملاً هدایت نماید و از طرفی هیأت مزبور در جایگاه نهاد قضایی رویه ساز با مطمح نظر قرار دادن منافع و مصالح عمومی و دفاع از حقوق شهروندان در عین قانون‌مداری در آرا و احکام صادره، در راستای حل چالش‌ها و آسیب‌های مرتبط با استقلال واحدهای محلی تصمیمات مؤثری اتخاذ تا بدین ترتیب، نهادهای محلی با استفاده از صلاحیت و اختیارات قانونی به وظیفه تحقق و صیانت از حقوق شهروندی در جامعه بپردازد. لذا در نوشتار حاضر با روش تحقیق توصیفی - تحلیلی، مفهومی که هیأت عمومی دیوان عدالت اداری از امور محلی در راستای استقلال واحدهای محلی دارد، موردنقد قرارگرفته است و ما را به این نتیجه می‌رساند، معیاری که رویه هیأت مزبور به دست می‌دهد آن‌قدر جامع و کامل و منطبق با اصول حقوق عمومی نیست تا تمام خلأهای موجود را مرتفع نماید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Investigation on the independence of local units from the perspective of the opinions of the General Assembly of the Court of Administrative Justice

نویسندگان [English]

  • meisam nasehi 1
  • ali Faghih.habibi 2
  • Keyvan Sedaghati 3
1 PhD Student, Islamic Azad University, South Tehran Branch, Tehran, Iran
2 Associate Prof.,Department of Law, Faculty of Law and Political Science, Islamic Azad University, South Tehran Branch, Tehran, Iran
3 Assistant Prof- Faculty of Law and Political Science- Islamic Azad University, South Tehran Branch, Tehran, Iran
چکیده [English]

The General Assembly of the Court of Administrative Justice is able to fully guide the legislative and implementation process in this area with scientific content by issuing very important judgments regarding to the independence of local units in addition of being a suitable criterion and sample for future legal and executive orientations. On the other hand, the mentioned General Assembly, in the position of a procedural judicial body, can make effective decisions by taking into account the public interests and defending the rights of citizens by law-abiding in the votes and issuing judgement in order to resolve the challenges and damages related to the independence of local units. Thus, local institutions by using their legal capacity and power fulfill their job of protection and realization the rights of citizens in the society. Therefore, in the present research, with the method of descriptive-analytical, the concept that the General Assembly of the Court of Administrative Justice has from local affairs in the direction of the independence of local units criticized and leaded us to this conclusion that the criterion provided by the procedure of the said General Assembly is not so comprehensive and in accordance with the principles of public law to fill all the existing gaps.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Decentralization
  • Local units
  • General Assembly of the Court of Administrative Justice
  • National and Local Affairs
  • Independence
امامی، محمد و کوروش استوار سنگری، حقوق اداری، چاپ دوم، جلد اول، تهران: انتشارات میزان، 1387.
بیرد، ویکتوریا، فرانک میرآفتاب و کریستوفر سیلور، برنامه‌ریزی و تمرکززدایی: فضاهای رقابتی برای فعالیت‌های عمومی در کشورهای جنوب، ترجمه‌ی لطفعلی کوزه‌گر کالجی و سیدموسی پورموسوی، چاپ اول، تهران: مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران؛ معاونت علم و فناوری، 1395.
طاهری، ابوالقاسم، حکومت‌های محلی و عدم تمرکز، چاپ چهارم، تهران: انتشارات قومس، 1378.
طباطبایی مؤتمنی، منوچهر، حقوق اداری، چاپ پانزدهم، تهران: انتشارات سمت، 1387.
عباسی، بیژن، حقوق اداری، چاپ اول، تهران: انتشارات دادگستر، 1389.
قاضی شریعت‌پناهی، سید ابوالفضل، گفتارهایی در حقوق عمومی، چاپ اول، تهران: انتشارات دادگستر، 1375.
گرجی ازندریانی، علی‌اکبر، در تکاپوی حقوق اساسی، چاپ اول، تهران: انتشارات جنگل، 1388.
موسی‌زاده، رضا، حقوق اداری، چاپ یازدهم، تهران: انتشارات میزان، 1388.
ماین پیتر، مدیریت شهری از نظریه تا عمل، ترجمه غلامرضا کاظمیان و حامد رستگار، چاپ دوم، تهران: نشر تیسا، 1394.
هاشمی، سیدمحمد، حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، چاپ نهم، جلد دوم، تهران: انتشارات میزان، 1383.
 
آقایی طوق، مسلم، نگرش تطبیقی بر عدم تمرکز محلی در ایران، فصلنامه دانش حقوق عمومی، پاییز و زمستان 1396، دوره 6، شماره 18، صص 65-45.
بهاروند، محمدرضا، جایگاه سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور در سیستم عدم تمرکز و روابط آن با نهادهای محلی در ایران، فصلنامه حقوقی مجد، بهار و تابستان 1389، دوره 4، شماره‌های 12 و 13، صص 31-18.
جلالی، محمد، اصول کلی راهنمای تمرکززدایی در حقوق فرانسه با مقایسه آن با حقوق ایران، فصلنامه پژوهش حقوق عمومی، پاییز 1394، دوره 16، شماره 47، 1394، صص 100-71.
جلالی، محمد و حامد نیکو نهاد، مفهوم و جایگاه عدم تمرکز در نظام حقوق اساسی ایران در پرتو اندیشه‌ی قانون‌گذار اساسی، در: ویژه، محمدرضا و محمد جلالی، اندیشه‌های حقوق اداری: مجموعه مقالات اهدایی به استاد منوچهر طباطبایی مؤتمنی، تهران: انتشارات مجد، 1392، صص 136-101.
دشتی، علی، جایگاه حقوقی و تعاملات قانونی شوراهای اسلامی در نظام حقوقی و سیاسی ایران، مجله تحقیقات حقوقی (دانشگاه شهید بهشتی)، بهار و تابستان 1388، شماره 49، صص 553-513.
زرشگی، محمد، چالش‌ها و راهکارهای حقوقی-اداری تراکم‌زدایی از تهران، رساله دکتری، رشته حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران، 1396.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1358 با اصلاحات و تغییرات و تتمیم قانون اساسی مصوب 1368.
قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری وصول عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا، ارائه‌دهندگان خدمات و کالاهای وارداتی مصوب 1381.
قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1379.
قانون تجارت مصوب 1311 با اصلاحات بعدی.
قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 1392.
قانون تشکیلات شوراهای اسلامی کشوری مصوب سال 1361 با اصلاحات بعدی.
قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی و انتخاب شهرداران مصوب 1375 با اصلاحات و الحاقات بعدی.
قانون شهرداری مصوب 1334 با اصلاحات بعدی.
قانون مالیات بر ارزش‌افزوده مصوب ۱۳۸۷.
رأی وحدت رویه شماره 602 مورخ 26/10/1374 هیئت عمومی دیوان عالی کشور.
دادنامه‌های شماره 150 الی 151 مورخ 10/02/1398 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 798 مورخ 25/04/1398 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 16 مورخ 21/01/1397 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 355 مورخ 01/03/1397 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه‌های شماره 933 الی 935 مورخ 12/04/1397 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 1845 مورخ 20/09/1397 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 1846 مورخ 20/09/1397 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه‌های شماره 28-29 مورخ 15/01/1396 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 190 مورخ 02/03/1396 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 414 مورخ 21/05/1396 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 491 الی 493 مورخ 24/05/1396 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه‌ 1052 مورخ 19/10/1396 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 1240 مورخ 18/12/1396 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه‌های شماره 275 الی 293 مورخ 18/03/1394 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه‌های شماره 816 الی 836 مورخ 31/06/1394 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه‌های شماره 1043 الی 1057 مورخ 03/09/1394 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 111 مورخ 23/02/1392 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 362 مورخ 21/05/1392 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه‌های شماره 551 مورخ 20/08/1392 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 40 مورخ 04/02/1391 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه‌ شماره 219 مورخ 26/04/1391 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 220 مورخ 26/04/1391 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه‌های شماره 724 الی 759 مورخ 11/10/1391 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 113 مورخ 29/02/1387 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
دادنامه شماره 375 مورخ 22/10/1381 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری.
Karlsen, G. E. “decentralized, centralism, governance in education evidence from Norway and British Colombia, Canada,” Canadian Journal of Educational Administration and Policy, Vol. 13, 1999.