جایگاه قانونی استانداران در حل وفصل اختلافات بین دستگاه‌های اجرایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 حقوق دانشگاه ازاد اسلامی واحد سیرجان ایران

2 استادیار گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

3 استادیار گروه معارف دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان.

10.22034/mral.2022.563057.1388

چکیده

باعنایت به بند 12 سیاست‌های کلی نظام اداری مبنی برتوجه به اثربخشی وکارایی در فرآیندها و روش‌های اداری و با هدف قضازدایی وکاهش مراجعات دستگاههای اجرایی به مراجع قضایی برای حل وفصل سریع وبدون هزینه اختلافات دستگاههای اجرایی اعم از ملی و استانی دراجرای اصل 134 قانون اساسی، بر اساس آیین‌نامه چگونگی رفع اختلاف بین دستگاه‌های اجرایی، شیوه‌نامه رسیدگی و رفع اختلاف دستگاه‌های اجرایی، قوانین وضوابط بودجه سالیانه کشور، قوانین برنامه چهارم و پنجم توسعه کشور و قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت، دستگاه‌های مزبور .بایستی اختلافات خودرا براساس سازکارهای داخلی قوه مجریه حل وفصل نمایند. در سال 1386، هیات وزیران آیین نامه چگونگی رفع اختلاف بین دستگاههای اجرایی را تصویب نمود. به موجب ماده 3 این آیین نامه اختلافات بین دستگاههای استانی که توسط روسای دستگاه‌های مذکور با استفاده از اختیارات قانونی آنان مرتفع نشود، به استاندار منعکس تا در حدود اختیارات قانونی وی و راهکارهای مندرج در قوانین مورد تصمیم‌گیری قرار گیرد. پرسش اصلی در این پژوهش این است که نقش استاندار در فرآیند حل و فصل اختلافات بین دستگاه‌های اجرایی چگونه است؟ با توجه به مقررات موجود، در مواردی که حل وفصل این اختلافات نیاز به تصمیم گیری هیات وزیران داشته باشد موضوع توسط استاندار همراه با نظریه مستند و مستدل استانداری به معاونت حقوقی ریاست جمهوری منعکس و با پیشنهاد معاونت مزبور همراه با نظریه حقوقی وارائه راهکار در هیات وزیران مطرح و اتخاذ تصمیم خواهد شد. روش این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی است و در گردآوری منابع از روش کتابخانه‌ای استفاده شده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The legal position of governors in resolving disputes between executive bodies

نویسندگان [English]

  • parviz kohandel 1
  • moein sabahi 2
  • tayebeh balvardi 3
1 azad sirjan
2 assistant professor of law department of Islamic Azad University, Kerman branch
3 , Assistant Professor, Department of Education, Islamic Azad University, Sirjan branch
چکیده [English]

According to paragraph 12 of the general policies of the administrative system based on attention to effectiveness and efficiency in administrative processes and methods, with the aim of decriminalizing and reducing the referrals of executive bodies to judicial authorities for quick and free resolution of disputes between executive bodies, both national and provincial, in accordance with Article 134 The Constitution, based on the regulations on how to resolve disputes, the laws and regulations of the country's annual budget, the laws of the fourth and fifth development programs of the country, and the law regulating part of the government's financial regulations. In 2016, the Council of Ministers approved the regulations on how to resolve disputes between executive bodies. According to Article 3 of this regulation, disputes between the provincial institutions that are not resolved by the heads of the aforementioned institutions by using their legal powers, will be referred to the governor to be decided within the limits of his legal powers and the solutions provided in the laws. The main question in this research is what is the role of the governor in the process of resolving disputes between executive bodies? According to existing regulations in cases where the resolution of these disputes requires the decision of the Board of Ministers, the issue will be reflected by the Governor along with the documented and substantiated theory of the Governor to the Legal Vice President and with the proposal of the said Vice President along with the legal theory.

کلیدواژه‌ها [English]

  • justice
  • bylaws
  • dispute resolution
  • judicial review
امامی، محمد و کورش استوارسنگری، حقوق اداری (جلد 1)، تهران: میزان، چاپ اول، 1388.
پژوهشگاه قوه قضاییه، اصلاحات قضایی با رویکرد بهره­گیری از ظرفیت بخش خصوصی: تجربیات خصوصی‌سازی در فرآیند دادرسی و خدمات قضایی، ترجمه: آزاده عبدالله‌زاده شهربابکی و همکاران، تهران: مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضاییه، چاپ اول، 1397.
رستمی، ولی و همکاران، دادرسی عادلانه در مراجع اختصاصی اداری، تهران: گرایش، چاپ اول، 1388.
آذرمنش، امیرحسین و طیبه بیژنی میرزا، «مبانی قضازدایی و جلوه­های آن در نظام کیفری ایران و بین­الملل»، فصل‌نامه پژوهش‌های سیاسی و بین­المللی، 1399، سال یازدهم، شماره 42.
تنگستانی، محمدقاسم، «حل و فصل اختلافات از طرق غیر قضایی»، گزارش پژوهشی پژوهشگاه قوه قضاییه، 1396.
تنگستانی، محمدقاسم، «حل و فصل اختلافات از طریق غیر قضایی»، فصل‌نامه تعالی حقوق، 1398، شماره 3.
توسلی جهرمی، منوچهر، «نگاهی به شیوه­­های جای‌گزین حل اختلاف در مقررات جدید اتاق تجارت بین­الملل»، نشریه مرکز امور حقوق بین­المللی معاونت حقوقی و امور مجلس ریاست جمهوری، 1381، شماره 26 و 27.
جمشیدی، علی‌رضا و امید رستمی غازانی، «قضا و نظام قضایی: تمرکز امور قضایی در قوه قضاییه»، فصل‌نامه دیدگاه­های حقوق قضایی، 1392، شماره 63.
دفتر بررسی­های حقوقی، «پیشنهادی برای حل و فصل اختلافات مراجع دولتی: راهی نزدیک­تر برای حل اختلافات»، نشریه مجلس و راهبرد، 1375، شماره 20.
سانیری، عبدالمحمد و احمد اسدیان، «تحلیل شخصیتی تربیتی طرفین اختلافات دستگاه‌های دولتی و مرجع صالح رسیدگی به آن‌ها»، مجله پژوهش­های اخلاقی، 1397، سال نهم، شماره 2.
غمامی، سید محمدمهدی و مهدی مرادی برلیان، «امکان یا امتناع خصوصی­سازی امور مربوط به قوه قضاییه»، مجله حقوقی دادگستری، 1397، سال هشتاد و دوم، شماره 104.
کاشانی، جواد، «چگونگی رفع اختلاف بین دستگاه‌های اجرایی»، فصل‌نامه پژوهش حقوق و سیاست، 1389، سال دوازدهم، شماره 30.
مبارکی، مصطفی و همکاران، «شیوه­های غیر ترافعی حل اختلاف اداری در نظام­های حقوقی معاصر»، فصل‌نامه مطالعات حقوق عمومی، 1398، دوره چهل و نهم، شماره 1.
محمودی، جواد، «قضازدایی و جرم­زدایی از منظر قانون اساسی و حقوق اداری»، مجله الهیات و حقوق، 1385، شماره 19.
هادی، سولماز و مرتضی حاجی‌پور، «بررسی شیوه­های جای‌گزین حل و فصل اختلاف از منظر حقوق ایران و فقه امامیه»، فصل‌نامه فقه و مبانی حقوق اسلامی، 1395، سال نهم، شماره 1.